Model:

GFS (Global Forecast System) Global Model from the "National Centers for Environmental Prediction" (NCEP)

Zaktualizowano:
4 times per day, from 3:30, 09:30, 15:30 and 21:30 UTC
Czas uniwersalny:
12:00 UTC = 13:00 CET
Rozdzielczość:
0.25° x 0.25°
parametr:
Geopotential in 850 hPa (solid, black lines) and Temperature advection in K/6h (colored lines)
Opis:
The map "T-Adv 850" shows the advection of cold or warm air at 850 hPa level. Negative values indicate cold advection, while positive values indicate warm air advection. Advection of warm or cold air causes the geopotential height to respectively rise or drop, producing vertical rising and sinking motion of air. There is, however, not a direct relationship between temperature advection and resultant vertical motion in the atmosphere since other lifting and sinking mechanisms can complicate the picture, e.g. vorticity advection (see "V-Adv maps").
In weather forecasting, temperature advection maps are often used to locate the postion of wam and cold fronts. Cold advection is common behind cold fronts, while warm advection is common behind warm fronts and ahead of cold fronts. Higher in the atmosphere temperature advection is getting less pronounced, as horizontal much more uniform in temperature and the flow is more zonal.
GFS:
The Global Forecast System (GFS) is a global numerical weather prediction computer model run by NOAA. This mathematical model is run four times a day and produces forecasts up to 16 days in advance, but with decreasing spatial and temporal resolution over time it is widely accepted that beyond 7 days the forecast is very general and not very accurate.

The resolution of the model horizontally, it divides the surface of the earth into 20 kilometre grid squares; vertically, it divides the atmosphere into 64 layers and temporally, it produces a forecast for every 3rd hour for the first 240 hours, after that they are produced for every 12th hour.
NWP:
Numeryczna prognoza pogody - ocena stanu atmosfery w przyszłości na podstawie znajomości warunków początkowych oraz sił działających na powietrze. Numeryczna prognoza oparta jest na rozwiązaniu równań ruchu powietrza za pomocą ich dyskretyzacji i wykorzystaniu do obliczeń maszyn matematycznych.
Początkowy stan atmosfery wyznacza się na podstawie jednoczesnych pomiarów na całym globie ziemskim. Równania ruchu cząstek powietrza wprowadza się zakładając, że powietrze jest cieczą. Równań tych nie można rozwiązać w prosty sposób. Kluczowym uproszczeniem, wymagającym jednak zastosowania komputerów, jest założenie, że atmosferę można w przybliżeniu opisać jako wiele dyskretnych elementów na które oddziaływają rozmaite procesy fizyczne. Komputery wykorzystywane są do obliczeń zmian w czasie temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości przepływu, i innych wielkości opisujących element powietrza. Zmiany tych własności fizycznych powodowane są przez rozmaitego rodzaju procesy, takie jak wymiana ciepła i masy, opad deszczu, ruch nad górami, tarcie powietrza, konwekcję, wpływ promieniowania słonecznego, oraz wpływ oddziaływania z innymi cząstkami powietrza. Komputerowe obliczenia dla wszystkich elementów atmosfery dają stan atmosfery w przyszłości czyli prognozę pogody.
W dyskretyzacji równań ruchu powietrza wykorzystuje się metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych - stąd nazwa numeryczna prognoza pogody.

Zobacz Wikipedia, Numeryczna prognoza pogody, http://pl.wikipedia.org/wiki/Numeryczna_prognoza_pogody (dostęp lut. 9, 2010, 20:49 UTC).